Zencefil'in obeziteyi önlemesinde ve obezitenin tedavisinde yararlı etkileri yakın zamanda ele alınmış ve deneysel çalışmalardan umut verici sonuçlar alınmıştır.

Ancak, insanlardaki bilimsel araştırmalar ve klinik çalışmalar çok sınırlıdır. Bazı çalışmalardan örneklerle bahsedelim.

40 obez - 40 sağlıklı kadın arasında yapılan çift kör randomize kontrollü bir çalışmada, 12 hafta boyunca 2 g/gün zencefil tozu kullanılmış. Bunun sonucunda; 

• Vücut ağırlığı, BKİ, bel ve kalça çevresinde küçük fakat anlamlı bir düşüş olurken, iki grup arasında vücut kompozisyonu değişimlerinde anlamlı bir fark bulunamamış.
• Zencefil tüketen grupta toplam iştah skoru anlamlı düzeyde azalmıştır.
• Enerji ve makro besin ögeleri alımı açısından gruplar arasında anlamlı fark bulunamamıştır.

Başka bir çalışma (Mansour ve ark.) standart bir kahvaltı öncesi 2 g zencefil tozu içeren bir içecek içen grupta kontrol grubuna kıyasla;

• İştahı azaltmıştır.
• Aşırı kilolu erkeklerde tokluğu ve doygunluğu arttırmıştır.

Imani ve ark. 2015 yılında yaptıkları çalışmada, periton diyalizi hastalarında, 10 hafta boyunca 1 gramlık zencefil tozu alımının kontrol grubuna göre

• vücut ağırlığına anlamlı bir etkisi olmadığı görülmüştür.

Mozaffari ‐ Khosravi ve diğ. 2014 yılında, Tip 2 DM hastaları ile yaptıkları çalışmada, 8 hafta boyunca 3 g zencefil tozu takviyesinin kontrol grubuna göre

• vücut ağırlığına anlamlı bir etkisi olmadığı görülmüştür.

Rahimlou ve ark. 2016 yılında, 44 non-alkolik karaciğer yağlanması olan hasta ile yaptıkları çalışmada, 12 hafta boyunca diyetlerine 2 g/gün zencefil tozu ilavesi yapılmış, 

• Gruplar arasında ağırlık, BKİ, bel-kalça çevresi ve bel-kalça oranı dahil olmak üzere antropometrik ölçümlerde zencefil grubunda azalma görülmüştür
• Bununla birlikte, zencefil grubunda kalça çevresi önemli ölçüde azalmıştır.

Genel olarak, obez hayvan modellerinde Zencefilin kilo düşürücü etkisi görülmektedir ancak mevcut sınırlı klinik çalışmaların sonuçları obez olan kişilerde antropometrik ölçümler ve vücut kompozisyonunda hafif değişiklikler göstermiştir.

Sonuç olarak bu alanda yeterli klinik veri bulunmadığı için, kesin bir sonuç çıkarmak için daha çok randomize kontrollü klinik çalışmalara gerek vardır.